LEES DE CITATEN IN MIJN BOEK EN VORM JE EIGEN MENING
Irma Hoving ontzenuwt in haar boek, ''MIJN GESTOLEN KIND", de zeer laakbare werkwijze van jeugdzorg en pleegzorg.
Bladzijde na bladzijde krijgt de lezer inzicht in jarenlange verdraaiingen van de waarheid, kopiëren en plakken van bewezen leugens en
gestructureerde ‘wettelijk’ georganiseerde ouderverstoting.
Vooral de rapporten vond ik moeilijk om terug te lezen. Hier staan zo veel onwaarheden in en word ik als moeder in een ontzettend slecht daglicht gezet:
veel van wat erin staat is gewoon aantoonbaar niet waar. Ook zeer pijnlijk vond ik de aantijgingen dat mijn intelligentie tekort zou schieten.
Dan stond er weer eens in een rapport:
“Moeder snapt veel dingen niet, “vergeet” de dingen. Moeder onthoudt weinig van wat haar wordt verteld en wat ze leest.”
Er is nooit naar mijn cv gevraagd, want dan hadden ze kunnen lezen dat ik vanaf 1985, dus al 37 jaar in de kraamzorg werk, in 2020 mijn diploma verpleegkundige
mbo heb gehaald en verder werkzaam ben bij de GGD. Als verpleegkundige in het ziekenhuis werk en nu de opleiding hbo- verpleegkunde in deeltijd volg en per september 2021 ook nog de opleiding tot Lactatiekundige. Je gelooft toch niet dat je met zulke opleidingen en carrière niet helemaal goed bij je hoofd zou kunnen zijn?
Er is nooit naar mij geluisterd, het oordeel over mij lag van te voren al vast.
Ik heb nooit een schijn van kans gehad om mijn kinderen terug te krijgen, maar dat zie ik nu pas.
Uitspraak voogd
Moeder laat een patroon zien van weinig probleeminzicht, niet willen of kunnen erkennen van de problemen, bagatelliseren en het niet
beklijven van adviezen vanuit de hulpverlening. Ondanks herhaaldelijke verzoeken vanuit de gezinsvoogd heeft moeder zich niet laten onderzoeken
om te achterhalen waarom moeder moeilijk leerbaar is.
Uitspraak pleegmoeder
Het is allemaal de schuld van moeder dat haar oudste dochter blaasontstekingen en darmproblemen heeft. Dit heeft te maken met spanningen, slechte hygiëne, en het niet afmaken van antibioticakuren door moeder. Nu ze in het pleeggezin woont, heeft ze geen blaasproblemen meer gehad en de darmproblemen zijn ook weggegaan.
Uitspraak Raad voor de Kinderbescherming
Gezien de complexiteit en langdurigheid van de problematiek van ouders is de verwachting van de Raad dat beide ouders niet binnen een aanvaardbare
termijn zorg kunnen dragen voor de opvoeding van hun dochters. De huidige opvoedomgeving, het pleeggezin, komt tegemoet aan de basisvoorwaarden zoals rust, duidelijkheid, stabiliteit, vertrouwen en veiligheid. De opvoedomgeving bij de ouders sluit niet aan bij de behoeften van de meisjes. Een terugplaatsing naar de ouders is niet haalbaar. De ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing zullen daarom tot aan het bereiken van de meerderjarigheid
van de kinderen verlengd moeten worden.
Toen ben stiekem naar de rechtszitting geweest op een prachtige zomerse dag in 2021. Er moest namelijk een machtiging worden afgegeven voor een behandeling van een andere gesloten setting waar mijn dochter nu is al weet ik niet waar. Door een fout van de rechtbank kreeg ik deze brief in huis en wist ik op welke datum deze zitting was en ik ben er toen, onherkenbaar er heengegaan om een glimp van mijn dochter op te vangen.
En toen zag ik jou, mijn bloedeigen kind, na ruim 2 jaar niet te hebben gezien, op tien meter afstand van mij vandaan.
Je had het voor mij bekende zwarte rug tasje met bloemetjes op je rug. Het rug tasje dat je van mij had gekregen op je verjaardag een paar jaar eerder. Toen je de rechtbank uitliep, liepen er 3 mensen met je mee naar buiten waaronder ook de nieuwe voogd, en je huilde toen je de rechtbank uit liep. Direct links bij 1 van de dikke palen zag ik je staan met deze drie mensen. Ik zag dat je ineens wegvluchtte en dat ze achter je aan liepen. Met eigen ogen zag ik dat je viel op het grasveldje direct rechts naast de rechtbank. Ik zag je vluchtpoging mislukken en ik zag hoe je met tegenzin naar de auto, helemaal aan de andere kant van de rechtbank werd geleid en met tegenzin in een auto stapte die stond geparkeerd vlak bij een woon zorgcentrum. Mijn hart brak, ik kon alleen maar vanaf de zijlijn toekijken wat er voor een vreselijk tafereel zich afspeelde bij de rechtbank. Een ongekend verdriet.